Imani ya Kibaháʼ'i Tanzania

Imani ya Kibaha’i ni dini ya Ulimwengu inayofundisha umoja wa Mungu, umoja wa dini, na umoja wa binadamu wote. Ilianzishwa na Mdhihirishaji wa Mungu kwa wakati huu Bahá’u’lláh mwaka 1844, ambaye alitambulisha ujumbe wa kiroho unaolenga kuunganisha wanadamu na kujenga dunia yenye haki, amani, na ustawi wa pamoja. Wabaha’i wanaamini kuwa Mungu ametuma Waangalizi Wake katika nyakati mbalimbali—kama vile Ibrahimu, Musa, Krishna, Buddha, Yesu Kristo, Muhammad, na Bahá’u’lláh—ili kuwaongoza wanadamu katika safari yao ya kiroho na maendeleo ya ustaarabu. Imani ya Kibaha’i inasisitiza kanuni kama vile usawa wa wanawake na wanaume, elimu kwa wote, uondoaji wa ubaguzi wa rangi na dini, uadilifu wa kiuchumi, na uongozi wa haki unaotegemea mashauriano na huduma. Lengo lake kuu ni kujenga jamii inayodhihirisha upendo, umoja, na maendeleo endelevu ya kiroho na kimwili.

Imani ya Kibaha’i nchini Tanzania ilianza kupokelewa katika miaka ya 1950, na tangu wakati huo imeendelea kuenea kwa kasi katika mikoa mbalimbali ya nchi. Leo, Wabaha’i wa Tanzania wanashiriki katika juhudi za kijamii, kielimu, na kiroho zinazolenga kuboresha maisha ya watu wote bila ubaguzi. Shughuli kama madarasa ya watoto, programu za vijana chipukizi na vijana, na Mikutano ya Ibada na mashauriano ya jamii zinachochea moyo wa umoja na huduma. Kupitia kanuni za “Umoja katika Utofauti” na “Huduma kwa Ubinadamu,” Wabaha’i nchini Tanzania wanaendelea kushirikiana na watu wa dini, tamaduni, na mataifa yote katika kujenga jamii yenye uadilifu, matumaini, na upendo—jamii inayodhihirisha maneno ya Bahá’u’lláh: “Dunia ni nchi moja, na wanadamu ni raia wake.”